Τιμήθηκε η μνήμη των Ελλήνων του Πόντου

Στην θλιβερή επέτειο για τον ποντιακό ελληνισμό αναφέρθηκε ο στρατηγός ε.α. κ. Αλεξανδρίδης
Η ανάγκη διατήρησης της εθνικής μνήμης ήταν το μήνυμα της εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή το απόγευμα στο Χορτοκόπι για την γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού από τους Τούρκους.
Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν ο δήμαρχος Παγγαίου Φίλιππος Αναστασιάδης, ο πρόεδρος του Δ.Σ. Παγγαίου Κώστας Γάκης, ο αντιδήμαρχος Κώστας Τσάκαλος, ο πρώην δήμαρχος και επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης Βασίλης Ξουλόγης, ο επικεφαλής της ελάσσονος αντιπολίτευσης Θεόδωρος Μπόνος, ο πρώην βουλευτής Γιάννης Πασχαλίδης και κάτοικοι του χωριού.
Η εκδήλωση της οποίας τη διοργάνωση είχε ο τοπικός Πολιτιστικός Αθλητικός Σύλλογος, ξεκίνησε με επιμνημόσυνη δέηση, χοροστατούντος του Μητροπολίτη Ελευθερούπολης κ. Χρυσόστομου, που πραγματοποιήθηκε μπροστά στο μνημείο που ανεγέρθηκε ως ελάχιστος φόρος τιμής μετά από πρωτοβουλία του συλλόγου και τη συνδρομή των κατοίκων.
Στη συνέχεια ο στρατηγός ε.α. Γιώργος Αλεξανδρίδης, στην ομιλία του αναφέρθηκε διεξοδικά σε όλα τα δραματικά γεγονότα της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, παρουσιάζοντας πτυχές και λεπτομέρειες από τις μεθοδευμένες επιχειρήσεις των Τούρκων για γενικό αφανισμό των Ελλήνων του Πόντου.
Τόνισε ότι οι δολοφονίες, οι εξορίες και οι αγχόνες στόχο είχαν την εξόντωση του χριστιανικού πληθυσμού και τον αφανισμό του, ενώ τελικός στόχος ήταν να μην δικαιολογείται πληθυσμιακά η ίδρυση ανεξάρτητου ποντιακού κράτους.
Αναφέρθηκε στον όρο γενοκτονία λέγοντας ότι ο όρος αυτός δημιουργήθηκε επίσημα μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Με αυτόν τον όρο αποδίδεται κυριολεκτικά η από τους αρχαιότατους χρόνους υφιστάμενη έννοια και ακριβέστερα ένα από τα αρχαιότερα μαζικά εγκλήματα που αποβλέπουν στη συστηματική, με βίαια ως επί το πλείστον μέσα, επιδιωκόμενη εξόντωση ολόκληρης φυλής ή τμήματος αυτής σε ορισμένο τόπο.
Σχετικά με την γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου, αυτή, τόνισε, αναφέρεται σε σφαγές και εκτοπισμούς εναντίον Ελληνικών πληθυσμών στην περιοχή του Πόντου που πραγματοποιήθηκαν από το κίνημα των Νεότουρκων κατά την περίοδο 1914-1923.
Η γενοκτονία ήταν ένα προμελετημένο έγκλημα, το οποίο η κυβέρνηση των Νεότουρκων έφερε σε πέρας με συστηματικότητα. Οι μέθοδοι που χρησιμοποίησε ήταν ο ξεριζωμός, η εξάντληση στις κακουχίες, τα βασανιστήρια, η πείνα και η δίψα, και τα στρατόπεδα θανάτου στην έρημο.
Καταλήγοντας τόνισε ότι κάθε λαός έχει δικαίωμα να απαιτεί με επιμονή την επίσημη αναγνώριση των αδικημάτων που διεπράχθησαν εναντίον του, υπογραμμίζοντας ότι η σημερινή πραγματικότητα δεν δικαιολογεί νέες ολιγωρίες και αναβολές.